Koers houden

Een verlaten plastic zee ligt voor mij.
Sporen van vergeeld schuim, verzopen sigarettenpeuken.
De galmende echo van krakend plastic
Ik schop het onbeschaamd weg.

De vloed lijkt weggeëbd.
Gelaten, rustig, dobber ik naar huis.
Laat mij voortglijden over de kalme zee.
Vanavond ben ik niet verdronken, vanavond ben ik blijven staan.

In het donker, in het hulst van de nacht.
Op zoek naar roering, naar nieuwe prikkels.
Verborgen pracht, een ongehuldigde schittering.
Met plastic bier en goedkope cocktails,
Wist ik de storm fier te trotseren.

Op zoek naar de mysterieuze schat.

De vloed in mij lijkt weggeëbd.
De onstuimige wind is weeral gaan liggen.
Weggeëbde nieuwsschierigheid, maakt plaats voor volkomen berusting.

Gelaten vaar ik richting huis
Tevreden, rustig edoch vermoeid
Er is niets te zien, er is niets veranderd.
Er valt in zijn geheel niet veel te missen.

Ik hou van mijzelf en van mijn leven.
De overwinning die ik naar mijn bemanning draag.
Mijn bootje vaart de juiste koers.
Kabbelend over het bedaarde water.
Huiswaarts richting veilige haven.
Daar waar mijn anker is gelegd.