Het schemergebied
We gaan shoppen!
Mijn 8-jarige dochter en ik, voor het eerst met z'n twee. Even een badpakje scoren en wie weet wat nog meer.
Maar even snel iets scoren, zit er tegenwoordig niet meer in. Voorafgaand moeten de meest
uiteenlopende obstakels getrotseerd worden, van immense draaiorgels tot vrolijke Cliniclowns, van statig Leger des Heils tot het sobere Straatnieuws. Alles komt langs. Alles, behalve de H&M.
Bij de eerstvolgende rinkelende geldbus trek ik mijn
dochter mee. Weg van de obstakels, weg van de belemmeringen, weg van alles dat collecte heet. In de verte lonken de lichtgevende rode letters.
We zijn er bijna, maar dochterlief lijkt ontzet. 'Mam, waarom geef je geen geld aan die mevrouw?'
'Ik
heb al genoeg gegeven,' antwoord ik kortaf.
Tot mijn verbazing knikt ze instemmend en loopt zonder enige verbolgenheid verder. Als een mak lammetje. Verbaasd ben ik over dit voldongen feit. Waar voorheen haar wereld nog simpel was - ingekleurd in zwart
of wit, goed of slecht en lief of stout - is er plotsklaps oog voor het grijze midden, voor twijfel en voor schemering. Dit moment leg ik vast met een dikke knipoog.
In de parkeergarage staat een ellenlange wachtrij bij de betaalautomaat. Ik besluit
meteen gebruik te maken van haar hernieuwde inzichten en loods haar onopvallend langs de eindeloze betaalrij. 'De slagbomen staan toch altijd open,' knipoog ik samenzweerderig.
Zenuwachtig zit ze naast mij, in de auto pal voor de slagbomen.
Ze
staan niet open en ze gaan niet open.
Met een rood hoofd kijk ik haar aan. 'Ik moet terug, sorry...'
Thuis krijg ik er flink van langs. Haar verhaal wordt breed uitgemeten. Pappa schudt zijn hoofd, broertje kijkt ontdaan: 'Maar
ben je dan geen dief mamma?'
'Ach, welnee,' probeer ik schamper, 'dit is heel anders, dat begrijp je pas als je wat ouder bent.'
Tevergeefs knipoog ik naar mijn dochter. Haar ogen staan donker, geen schemering te bekennen. Ze spreken boekdelen:
mama zat fout, mama was slecht en mama is stout!
Geen ruimte voor twijfel, geen ruimte voor schemering en al helemaal geen oog voor het grijze midden.
geplaatst op site jmouders.nl, http://www.jmouders.nl/Themas/Opvoeding/Opvoeden/Lezerscolumn-Het-schemergebied.htm
Meest recente reacties
mooi!
Leuk Bar en herkenbaar, in mijn geval van een tijd geleden. Weer heerlijk hoe je schrijft!
dank hiervoor, ik voel mij ook aardig leegezogen, uitgewrongen en opgebrand en kan het lezen van een mede "lijder" echt gebruiken nu :)
prachtig geschreven.