fVolmaakt

Een reünie. Gekieteld door gemengde gevoelens stap ik opgewonden achter het stuur. Een mengeling van spanning en onzekerheid contrasteren mijn nieuwsgierigheid en verlangen op het wederzien. Kilometerpaaltjes flitsen alsmaar sneller voorbij, vormen een lichte virtuele streep langs de randen van de weg.

We hebben nooit veel gemeen gehad.
Enkel dat wij vrouwen waren, enkel dat wij tezamen studeerden in dezelfde stad en tijd.
Met z'n twaalven opgepot in een te klein ranzig huisje.
Gewekt en gekweekt tot een grote massa, tot een gezamenlijke smaak.

'S nachts werd het huis verwarmd met muziek, rode wijn en brandend kaarslicht. De flikkering van de heldere vlammen verlichtte ons ware gezicht. In de nachtelijk late uurtjes deelden wij onze onzekerheden, deelden we onze idealen, troffen wij overeenkomsten. In die late nachtelijke uurtjes ontdekten we ieders kwaliteiten, accepteerden we moeiteloos elkaars gebreken, werd de bodem voor vriendschap gelegd.

Op Facebook bekeek ik de bekende gezichten, allen lachend, allen vervuld.
Doorgekookt in de meest succesvolle ingrediënten.
Vol zoete gelukkige gezinnen, smeuïg mooie banen in een saus van onuitputtelijke vriendschappen. Het leven lachte hen allen toe. Het volmaakte recept voor de gezamenlijke smaak.

Het dagprogramma werkt afleidend. Mijn zonnebril biedt bescherming tegen de felle aannames en tal van indrukken. 'Ja, het gaat heeel goed met mij. Ondanks mijn 3 schatten van kinderen heb ik alle tijd en energie voor mijn partner, werk en vrienden. En misschien doe ik er ook nog wel een studie bij dit jaar!'

We hervinden elkaar in de nachtelijke uurtjes. Met bier, muziek en brandend kaarslicht. Wij delen onze onzekerheden, zoeken naar verloren idealen en zoeken naar onszelf.
In de late nachtelijke uurtjes zijn overeenkomsten al gauw gevonden, begeven we ons allen in het zelfde schuitje, de vruchtbare oogst van een nagenoeg volmaakte vriendschap.